Burza

Translation
Files
Metadata

Kłosy 1868, t.6, nr 132, s. 23-24

Burza (V 1)

PROSPERO Elfy, żyjące w górach, i wodach, i laskach, – I wy, stopą bez śladu goniący po piaskach Za Neptunem, gdy cofa od brzegów Trytony, Zmykający, gdy nazad pędzi rozsrożony, – I wy drobne istotki, co, w blasku miesiąca Rozigrane, cętkami znaczycie gorzkimi Zioła, których już nie tknie owca żerująca, – I wy, których zabawką wywabianie z ziemi Grzybów północnorodnych, – i wy, co z rozkoszą Słuchacie, jak o dzwony uroczyście głoszą Porę gaszenia światła! Jakkolwiek jest małem Znaczenie waszej mocy, ja przecież zdołałem Z wami słonecznych blasków południową chwałę W mrok pogrążyć, wywołać wichry rozszalałe, I morza ryczącego zielone odmęty Przeciw stropom błękitnym popchnąć w bój zacięty. (…) Na mój rozkaz zbudziły groby śpiochy swoje I rozwarłszy przed nimi czarne swe podwoje, Wyjść im dały! – tak wielka sztuki mej potęga! Lecz oto już się moja dusza, wyprzysięga Tej magii gwałtownej. Zażądam jedynie Od was gędźby niebiańskiej, co w tej chwili czynię; Napowietrzny jej urok, gwoli mej potrzebie. Podziała na ich umysł; a wtedy już złamię Czarodziejską swą laskę własnemi rękami, I na wiele ją łokci pod ziemią zagrzebię, I głębiej niż się sonda zapuścić ośmieli, Księgę swoją pogrążę w bezdennej topieli.

[William Shakespeare], Burza. Dramat Szekspira, przełożony z oryginału, tłum. Adam Pług [Antoni Pietkiewicz], „Kłosy” 1868, T. 6, nr 132, s. 22–24; nr 133, s. 30–32; nr 134, s. 42–43; nr 135, s. 54–55; nr 136, s. 70–71; nr 137, s. 86–88; nr 139, s. 117–119; nr 140, s. 130–131; nr 142, s. 161–163; nr 143, s. 177–178.

Download the play as a pdf file

Type: application/pdf

Size: 81.06 MB

Recommended edition

„Kłosy” 1868, T. 6, nr 132.

Download the journal as a pdf file

Type: application/pdf

Size: 4.11 MB

„Kłosy” 1868, T. 6, nr 133.

Download the journal as a pdf file

Type: application/pdf

Size: 3.76 MB