Hamlet

Translation
Files
Metadata

Dramata Willjama Shakspear'a. t. 1, s. 3-192

Hamlet (II 2)

HAMLET A tak Bóg z wami. – Otóż jestem sam O warchoł ze mnie, gbur nieokrzesany! Okropne rzeczy; a wszakże ten aktor, Przez samą fikcją, we śnie namiętności, Własnym wymysłem tak zawładnął duszą, Ze z jej nastroju lica mu pobladły, W oczach też stoki, rysy rozwiedzione, Głos połamany, a ruchy zewnętrzne Urojeń jego przyoblekły kształty; Za nic! za Hekubę! Cóż jemu Hekuba, cóż Hekubie on, Że się tak nad nią mógł rozkwilić? Cóż by Dopiero sprawił, gdyby miał do żalu, Moje podniety i moje powody? Spławił by łzami całą scenę, rozdarł Ucho słuchaczy okropnym wyrazem; Szalałby winny i truchlał niewinny, Zdumiał nieświadom i pewnie by wszystkie Stumanił władze słuchu i widzenia. A ja, Ot wiła, z sercem ociężałem, dureń; Tłukę się drzymek obojętny sprawie, I nic nie zdołam wyrzec za tym królem, Którego mienie i najdroższe życie, Bezecnie naszli otwartym rozbojem. Tchórz pewnie ze mnie? kto mnie nazwie podłym? Nakręci karku? wytarga za brodę. I ciśnie w oczy? za nozdrza pochwyci? Kłamstwo mi zada i krtań niem naciśnie? Kto się odważy? Hej! ja wszystko zniosę. To nic innego, tylko dzierżę w sobie Serce gołębie, brak zupełnej żółci, Któraby moje drażniła cierpienie. Inaczej dawno już powietrzne sępy, Winienbym tuczyć czerwem tego łotra. Krwawy, wszeteczny hultaju! bez skruchy, Bez wiary, jurny, skamiały hultaju!

Hamlet (III 1)

OPHELJA Łaskawy książę, jak się też powodzi, Waszej miłości, od tak dawna? HAMLET Korne Wam dzięki; dobrze. OPHELJA Książę, mam jeszcze wasze upominki, A które z dawna pragnę wam już zwrócić; Weźcie je teraz, proszę. HAMLET Nie; nie moje, Żadnych wam nigdy nie dałem podarków. OPHELJA Szanowny książę, wiecie o nich przecie; Przy tem wyrazy, których słodkie tchnienie Ubogacało owe podarunki; Gdy woń ich znikła, opadły na cenie, Odbierzcie, proszę, bo szlachetne serce, Bez chęci dawcy, dar ma w poniewierce, Oto są, książę. HAMLET Ha, ha, jesteś cnotliwą? OPHELJA Książę? HAMLET Jesteś piękną? OPHELJA Co sądzi Wasza Miłość? HAMLET Jeżeliś cnotliwą i piękną, nie dopuszczaj spółki twoim wdziękom. OPHELJA Książę, a z kimże piękności wdzięczniejsza społeczność, jeżeli nie z cnotą? HAMLET O pewnie; bo władza piękności prędzej przerobi cnotę na fryjerkę, niż poęga cnoty, zdoła piękność na swoją druhnę przynęcić. Dawniej miano to za paradoks, ale już teraz, czas to utwierdza przykładem. Ongi kochałem was. OPHELJA W istocie książę, kazałeś mi to wierzyć. HAMLET Nie powinnaś mi była wierzyć; cnota nie zdoła tak się już wcale w szczepić w nasz stary pień, aby nam z jego smaku coś pozostać nie miało. Nie kochałem was. OPHELJA Tem mocniej byłam zawiedzioną. HAMLET Idź do klasztoru, i przecz-żeś ty chciała rodzić grzeszników? Ja sam bodaj jestem cnotliwym, a jednak mógłbym się winić o takie sprawy, iż lepiej aby mnie matka nie była na świat wydała. Jestem bezmiernie dumny, mściwy, próżny; tyle przestępstw czeka mojego skinienia, że mi do nich myśli nie staje, umu do nadania im postaci; czasu do ich wykonania. Na co takie stworzenia jak ja, mają się czołgać pomiędzy niebem i ziemią? Wszyscy jesteśmy wierutne łotry, żadnemu z nich nie wierz; idź swoją drogą do klasztoru.

[William Shakespeare], Hamlet, tłum. Jan Komierowski [w:] Dramata Willjama Shakespear'a. Przekład z pierwotworu, T. 1, w drukarni S. Orgelbranda, Warszawa 1857, s. 3–192.

Download the play as a pdf file

Type: application/pdf

Size: 57.89 MB

Recommended edition

[William Shakespeare], Dramata Willjama Shakspear'a. Przekład z pierwotworu, [tłum. Jan Komierowski], T. 1, w drukarni S. Orgelbranda, Warszawa 1857.

Download the book as a pdf file

Type: application/pdf

Size: 123.82 MB

Author

Shakespeare, William (1564-1616)

Uniform title

Hamlet

Original title

Hamlet

Title

Hamlet

Translator